Biologia i IT: Co wspólnego z programowaniem ma... Winogrono?

Co skrywa pestka?

Podziwiałem każdy owoc – jak powstał, jak dojrzał, jak stał się soczysty i słodki. A potem – pestka. Niepozorna. Maleńka. A jednak – pełna kodu życia.

Ta pestka to taki mikrochip natury. Wie, kiedy czas rosnąć, a kiedy zasnąć. Zna się na komunikacji z pszczołami. Wie, jak rozstawić liście, by złapały jak najwięcej światła. Potrafi magazynować wodę, przetwarzać składniki z gleby. Umie wyczuć zmianę pór roku, odpoczywać zimą, a wiosną wrócić do działania.

To już brzmi jak algorytm. Jak funkcja. Jak doskonały system biologicznego kodu.

Jak zapisać winogrono w C#?

Gdy przyjrzymy się strukturze kiści...

... i spróbujemy ją odzworować w kodzie C#, to wyjdzie nam coś takiego.

Te pare linijek, a opisuje nam bardzo dobrze naturę winogrona... i co ciekawe nie tylko kiści, ale owoców, pestki, czy liści. A może to nie tylko struktura winogrona? A całej przyrody, świata, a nawet naszej restauracji, którą budujemy z dziećmi na kursie programowanie? Co się stanie jak odkryjemy algorytmy, z których korzysta natura używając tej struktury np: do transportu środków odżywczych, reakcji fotosyntezy?

To nie jest przypadek. To wzorzec. Struktura, która jest wszędzie.

Struktura, którą widzisz wszędzie

Na przykład w literaturze. Każdy utwór literacki to winorośl. Wstęp zakorzenia temat. Liście – to historie poboczne, które rozkładają się na światło naszej uwagi. Kwiaty to kulminacje – pachnące emocją, pełne znaczeń. A bohaterowie? Pszczoły, ptaki, zwierzęta tej opowieści. Poruszają się, zapylają, przenoszą historię dalej. I zostawiają po sobie owoce – morał, refleksję, coś, co w nas zostaje.

A strona internetowa?

Też kiść. Ma korzeń – strukturę kodu, architekturę informacji. Ma liście – menu, kategorie. Kwiaty – to elementy, które przyciągają uwagę: slider, baner, formularz. A owoce? To treści, które chcesz przeczytać. To cel wizyty. To konwersja. Wszystko zaprojektowane, by działać razem. Tak jak w naturze.

A pokój?

Tak! Nawet pokój ma swoją strukturę. Szuflada to jak paczka danych. Biurko – przestrzeń robocza. Stosy ubrań – niechciane obiekty w pamięci RAM, które można posprzątać albo… zignorować (ze świadomością ryzyka przepełnienia bufora). Wszędzie odnajdziemy ten magiczną kiść.

Czy świat jest zbudowany jak "kod"? Jak fraktale?

Fraktalna rzeka w Polsce

Fraktalność rzeki w Egipcie

Idealny fraktal w matematyce

Fraktal w Warszawie Źródło: https://polandonair.com/wp-content/uploads/2016/03/stare-miasto-w-warszawie.jpg

Patrzysz na winogrono. A potem na książkę. Na stronę, na pokój, na drogi, na miasta i zaczynasz widzieć tę samą – strukturę, architekturę zaszytą w świecie przyrody i wykorzystywaną wszędzie.

Cyfryzacja, minimalizacja, Minecraftyzacja

Jednak im dalej odchodzimy od natury, im dalej zbliżamy sie do nowoczesnych dzieł człowieka, tym ta struktura coraz bardziej zanika. Miasta wypełniają identyczne i minimalistyczne bloki, otoczone betonem, wszystko jakby żywcem wyjęte ze świata Minecraft.

Źródło: https://budownictwob2b.pl/i/images/9/6/1/d2FjPTg3MHgxLjY1MA==_src_208961-warszawa-betonoza.jpg

Źródło: https://galeria.bankier.pl/p/c/c/386104618f3ab7-948-568-0-278-4288-2572.jpg

Nawet rzeki i lasy, niegdyś pełne różnorodnośći, zaczynąją być proste i identyczne. Wszystko w około, jak samochody, meble wyglądają identycznie, minimalistycznie.

Sklepy wypełnione pułkami, a na nich znowu pudełkowe produkty, jakby wyciągnięte z Minecrafta.

Źródło: https://ocdn.eu/pulscms-transforms/1/S-2k9kuTURBXy8yMmVmMWQ4OS1kNzIwLTRlMzQtODI3Yy0xZmYwNTRkYmE3NGEuanBlZ5KVAwAAzQu_zQabkwXNBLDNAnaBoTAB

Rozbicie przedmiotów w szkole

Nawet przedmioty szkolne są jakby rozłączonymi oddzielnymi światami, matematyka i fizyka, jeszcze ze sobą współpracują, ale na plastyce, j. polskim, granice matematyki, już nieobowiązują. Przez to dziecko mimo ogromu materiału poznaje świat w sposób wybrakowany. W najlepszym wypadku podobny do obrazu Pablo Picasso,

A w najgorszym już widziany jako całkowita abstrakcja, z której chce sie uciec w świat wirtualny, depresję, a nawet odebrać sobie największy dar, jakim jest życie.

Źródło: https://www.haloart.pl/foto-prod-zoom/97948_zoom.jpg

Przez to rozerwanie spójności w szkole, w miastach, w świecie cyfrowym, współczesne dzieci mają tak duże problemy z matematyką... i zdrowiem psychicznym, bo czują się zagubione, jakby żyły w halucynacji -- Marcin Zieliński

Jak połączyć na nowo to co rozbite?

Świat wielkich miast, sklepów się "zcyfryzował", utracił swoją fraktalność, stał sie jakby z fabryki, a co gorsze jest niezgodny z prawami matematyki, fizyki... często się to objawia licznymi konfliktami (pieszych z rowerzystami, czy kierowcami)... często myślimy, kto mógł coś takiego zrobić, czujemy jakby to był jakiś błąd Matrixa.

Więc rodzi sie pytanie, czy tą fraktalność wszystko można odkryć w grze? W Minecraft? Albo w innych światach wirtualnych, gdzie "budujesz", "tworzysz", "programujesz"? Czy faktycznie można się tam uczyć algorytmów, struktur danych, projektowania logicznego?

A może... jeszcze lepiej zrobić to w lesie. W ciszy. Wśród prawdziwych struktur. Gdzie każda drobinka, owad, roślina, ptak, czy zwierzę, działa jak żywa aplikacja. Gdzie każda gałąź ma swój cel, a każda kiść – swoje przeznaczenie.

Bo może kod nie pochodzi z komputera? Może to prawdziwa informatyka, próbuje odkryć to co natura wiedziała od zawsze?

A teraz zobacz fraktal rzeczywistości?